Ayrılık Gözyaşları Şiiri - Maruf Beçene

Bir şair gibi olur tarifsiz duygular gün aşırı
Her kavuşmanın arifesinde ayrılıkların bahtsızlığı beni bulur
Mahzun bestelere yazmıştım seni
Istırap hiç bu kadar aşikar olmadı
Düşünebiliyor musun
Öyle bir sevda ki
Seçebilme yetisinden yoksun
Ve çaresizliği demirbaşı oldu hayatımın
Sanal ayrılığın arefesinde
Takatsiz kalıp sana bir el bile sallayamadığım o zifiri karanlığı...
Sevda mihengine vursam sensizliği
Bir dağ kadar ağır basar
Bir okyanus gibi derin gelir

Hayatımın deryasında parıldayan yakamoz ışığım
Bu gün neden uzaksın duygular diyarımda
Hani bitmeyen şarkılar bilirdik
Hani eskimeyen türküler şahit kıldık
Ve ben şimdi unutmayı değil
Unutulmuşluğu yaşıyorum uzak diyarların feryat duymaz karanlığında
Sana ellerimi göndermek isterim şimdi
Ama mahzur kalırsa ellerim....
Sessiz bir enstrüman gibi hıçkırıklar ayrılığın melodisini çalar
Gözyaşlarım aşk şiirime ilham olur

Gideyim mi
İstersen giderim uzaklara
Nilüfer dediğim gözlerini durgun sulara salarak
Bu şiir son bir umuttur ayrılıklara
Ve ben kapkara bulutlara umut diyorum şimdi bir şair edasıyla
Benden saklarsan gözlerini
Sensizliğe asi kalbime bu Leyla'yı unut diyorum şimdi umutsuz bir mecnun gibi
Suskun dudakları ıslatan gözyaşları içinde
Haykırıyorum yakamozlara
BU KAVUŞMADAN AYRILIKLARA SİTEMDİR....

Bu
Son haykırışım da
sana
umut
çiçeğim ;
Aşkın seçilebilir yönü olsaydı
Hiç kimse böyle bir acıyı seçmezdi.
MARUF
5/11/2000 ŞİRİNEVLER / İST.