Yağmur ıslatırken bedeninin duvarlarını, teninden yayılıyordu ayrılık…
Kısa süreli gülüşler, bakışlar mutluluklar kaplıyordu iki kişilik küçük dünyayı..
Gözlerinde doğmuyordu güneş ve batmıyordu teninde…
Ayrılık diyordu…
Ellerin ellerime…
Kayıt Tarihi : 17.2.2010 00:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!