Ayrılık belası. Şiiri - Vedat Korun

Kapalı gözlerimde,
titreyip,yanıp sönen,
Hep yolu gözleyen,
umudun ışığı mı ne?
Yoksa, uzayıp gelen,
Sevgilinin gelin teli mi?
Alıyor beni ne yana dönsem,
O hayal bakışları.
Çalıyor başıma,
Bitmeyen ayrılık belasını.
Geçti sefil ömrüm beklemeyle.
Silmeyle tükendi kurudu yaşım.
Gelmez artık sonu,
Yitip bitmiş özlemlerim.
Ağlamayla yıkandı yürüdüğüm yollarım.
Umudum,
İflah olmaz umudum.
Gelmeyeceğini bile, bile,
Yine de bekler,
Durur umudum.
Dediler.!
Kavuşmanız kaldı bahta talihe.
Öyle ise küllüm yandı gönlüm.
Göründü şimdi ufk-ı âlâ.
Duam’ Allah ‘a.
Can çekişir,
Durur umudum..

17-09-2007…