Ömür uzun geliyor artık,
Ne güneş aydınlatıyor hayatımı ne de sen.
Ne de gülümseyebiliyorum karanlıkta
Nerede olduğumdan bile habersizim,
Bir orada, bir burada.
Yataktan kalkasım gelmiyor bu günlerde,
Öyle miskin, öyle tembelleştim bir bilsen,
Niye anlatıyorum ki bunları sana
Umurunda bile değilim artık belki de.
Soğuk burası, üşüyorum...
Belki bir gün döneceksin geriye,
Ama tekrar yaşanamayacak anılar
Çünkü soğuk, hayatım, günlerim, gecelerim,
Varlığın ısıtmayınca içimi,
Biliyorum,
Buz tutacak şu yüreğim.
Şu küçücük dünyamda,
Kocaman bir yer vermiştim ben sana.
Sense küçücük bir insan olmayı seçtin,
Şu kocaman dünyada.
Kayıt Tarihi : 16.11.2002 12:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!