İlk kez gözyaşı döktüm bu sevgiden
Bir an herşeyi yıkıp dökmek istedim
Önce şişeleri duvarlara vurdum
Sonra başbaşa oturduğumuz masaya koştum.
Boş yere tekmeledim kırdım herşeyi
Ellerim acımıyor kalbim sızlamıyordu
Alışamadım sensizliğe bir türlü
Biliyorum yoktun gitmiştin çoktan
Ama ben ben değildim artık
Mutlulukla umutla beklediğim odamızda
Yerimde duramıyor içim içime sığmıyordu
Sıkıntı,keder elemle doldum
Şuursuzca gezdim sokaklarda
Seni aradım köşelerdegizlice
Olmadı gelmedin ne çareki
Sana en ihtiyacım olduğu anda
Yine o koyu yanlızlığımla kaldım.
13 temmuz 1978
saat:23:50
Keciören/ankara
Kayıt Tarihi : 14.4.2008 11:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)