Ayrılığın hüznü sardı bedenimi üzüldüm ardın sıra
Yolcuyuz bu dünyada ayrılık kaderimiz
Ruhumun yalnızlığı bırakır karanlıkta
Irgalamaz bilirim dallardan düşen yaprak
Lodos rüzgarı gibi esip duran duygular
Isınmaz artık benim hüzün dolu bedenim
Kaybettiğim dostluğun yolculukta son durak
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta