Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Ayrılık ateşdilli gömlektir, şair kaleminde. Sevda çekenler bu gömleyi giymeye düçarmı, acaba! Sevenler ayrılık çekmelidirlermi? Anlamsız hayatta gülmek bile haram. Sevenlere 'neden seviyorsun?' soru sorulurmu?
Ayrılık ölümden bile beter. Ölüm Tanrı hakkıdır. Ölüm haktır. Aşık Alı düşdü burda yadıma:
Ölüm haktır, çıkmak olmaz emirden,
İpek tora halka salma demirden,
Aydı, gündü gelib geçer ömürden,
Qocalırık, gören yaza ne qaldı...
Cumali Karataş da ölümü tanrı buyruğu diye hatırlatıyor bu şiirinde. Dünyadan göçen her kes bir tanrı kulu diyilmi? Bu dünyada ayrılıktan özge her şeyin bir elacı varmış. Hastanın şifası, dertlinin min bir derman elacı....
Bir tek ayrılığın dermanı yokmuş, yokmuş...
Güzel bir şiir. Seve seve okudum. Kaleminize merhaba.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta