Kulakları çınlatan tiz bir düdük
İnleyerek kalkan yorgun tren
Peron taşlarında beyaz gül...
Vagon camlarına yansıyan umut
Çaresizliğe süzülen gözyaşları
Havada asılı kalan bir el...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
