Ayrılık Şiiri - Osman Alpay

Öpsem şu rüzgarı sana dokunur diye,
Ölüp kalacak mıyım yoksa, ismini diye diye,
Gün boyunca bekledim telefon çalsın diye,
Ama sen aramadın ayrılalım diye...
Bahtsız benim adım, ayrılık ise soyadım,
Her geçen gün yaklaştım ayrılığa adım adım,
Herşeyden ayrılırım ama ayrılıktan asla,
Yoktur benim yarim ayrılıktan başka...
İşte bir şiir daha, yine bir acı,
Yarab dinmeyecek mi, bende ki bu sancı?
O tatlı gülüşün artık benim kaderim,
Gülüyor kaderim, bitmiyor kederim
]