Sokaklar mavi,
Gece yeşil,
Beyaz kabuslar görüyorum
Siyah saçan lambalar altında.
Gittin!
Sarıya çalıyor hatıralar,
Gözlerime sızıyor kan kırmızı ayrılık.
Ayrılık dediğin zemheriden soğuk!
Matruşkamın her katında sen,
Bölündükçe bir sen daha çıkıyor kalbimden.
Paramparça sevdam...
Simdi hangi neşter seni söküp atar içimden?
Ve hangi pembe panjurlu toprak seni ağırlar?
Gittin!
Güneşini yitirmiş renklere kaldı göz bebeklerim.
Sokaklar mavi,
Gece yeşil.
Ayrılığın tüm renklerine lanet olsun!
Yokluğunda tüm renkler bir...
Ayrılığın rengi olmaz sevgilim.
Varsan her yanım bahar,
Yoksan yokum...
Kayıt Tarihi : 9.12.2015 20:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ayrılığın tüm renklerine lanet olsun!
![Teyfik Abanoz](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/09/ayriligin-tum-renklerine.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!