Ayrılığın Sesi Şiiri - Emre Gümüşdoğan

döverken kıyılarımı karadeniz yeşili
bir boyuttan diğerine
gemiler / kıyısız ve ışıksız /
yüzer çilingir sofralarımda
taşır zamanı kırılgan dallarım
yaşlı bir zeytin ağacı olurum
marmarada

zehirli sarmaşıktır saçların
dolanır gecelerime
kor ırmaklar akar içimde
kirpiklerimden kalkan yağmur bulutları
çiçeğe durur
geleceğin aynasında

en ince nağmesinde
kopan bağlama teli gibi
martı çığlıkları yükselir gözlerinden
derinlerime inen sokaklara
kurar barikatını
ayrılığın sesi birikir
yalnızlık sarnıcımda