Ayrılığın Hiçlik Davası Şiiri - Kudret A ...

Benim yüreğimde bir dava var.
Kimsesiz bir acıdır, yaşadığım.
Yalnız bir hiçliktir, tattığım.
Ne sorgular, ne de acılar.
Ne de bana doğru gelen dermanlar.

Dertlerim deniz gibi.
Ve ben o denizin içinde alabora oluyorum.
Ne kadar umut eksem de,
Bir yerde eksik kalıyorum.
Çünkü sen yoksun.
Çünkü kalbimin hatıraları yok.
Kendimi görebileceğim herhangi bir ayna da yok.

Anlayacağın zifiri bir karanlıktayım.
Belki de bunun ismi boşluk.
Bilmiyorum, gerçekten hayata karşı hamlelerim kör.
Gerçekten içimden geçenler toprağa doğru.
Gittikçe ölümüme doğru yanaşıyorum.
Gittikçe kendime yenilgi oluyorum.

Bir gün sen de benim durumuna düşer misin?
Ya da gerçekten benim gibi misin.
Anlamak zor, anlayabilmek gerçekten zor.
Bitkisel bir hayat bu, felçli bir yaşam bu.
Bu her şeyin kendini infilak ettirdiği bir pencere.
Zamandan eskimiş, eskiyen zamanlarda.
Dünyaya meydan okuduğum bir savaşta.
Aslında her ikimiz de,
Ayrılığın hiç eden davasında.