Ayrılığın Azap Bedeli Şiiri - Hikmet Akyol

Bilmiyordum yalnızlığı anacığım
Ayrılığın azap bedelinde
Gece çığlıkları
Tüyler ürperten kâbuslarım
Terli dudaklarımda belirsiz ifadeler
Sensizlik çok acı anacığım
Bir hüzün dehlizinde
Yolun sonu bulanık
Seçilmiyor zaman bitkin beynimde
Karanlığın parıldayan gözleri
Üzerime yıkar tüm yüklerini…

Bir ceylanın ürkek bakışlarında
Bulutlara açılan endişe sinyalleri
Bahar musikisine rağmen
Tüten ıstırap kokuları
Sensizlik çok acı anacığım
Yılların insafsız denizinde
Solukların bezgin alışverişi
Buruk bir kalp atışı
Ayrılığın azap bedelinde
Susan gülüşler
Tedirgin bekleyişler…

Caddelerde dalgın yürüyüşlerim
Geçen otobüsün korkunç sireni
Sıyırır beni hülyalarımdan
Yolların küskün kıvrımları
Uzar gider akabelerde…
Bir cam parçasında resmin
Gülümser maveradan
Sensizlik çok acı anacığım
Ayrılığın azap bedelinde
Anaforlara kaptırdım hislerimi
Bir kuşun eriyen cıvıltıları gibi…

Yağmur damlalarının gürültüsünde
Tarifsiz bir kelebeğin yaşam düşleri
Bir gün yükselir
Bir gün alçalır…
Ümidin nabız atışlarında
Kararsızlık çizgileri
Sensizlik çok acı anacığım
Nerede merhametli kucağın
Beni uğurlayan bir çift göz
Ayrılığın azap bedeli…

Gecenin ortasında yanan bir ışık
Ve hayallerim karmaşık
Titrek gözlerin mahmurluğuyla
Seni arıyor ellerim
Ayrılığın azap bedelinde
Saatin dev tik takları
Rüyalarımı böler…
Sensizlik çok acı anacığım
Bir arının vızıltısında
Çevrilen üzüntü nazarları
Özlem manzaraları…

Bilmiyordum yalnızlığı anacığım
Bir ateş alevinin kaosunda
Bir ileri
Bir geri…
Tırmalayıcı bir ayak sesinde
Tutunduğum hayallerin perçemimi bırakır
Bir kasırganın meçhul rotasına
Salar yelkenlerimi
Uçsuz bucaksız bir umman…
Sensizlik çok acı anacığım
Kalın kalın sözlüklerde sevdiğim
Altlarını titizlikle çizdiğim
Vuslat kelimeleri yalan…
Ayrılığın azap bedelinde
Ayların ritimli akışları
Bir hakikat tesellisi…

Yüzüme çarptığım temiz sularda
Birliktelik akisleri
Mehtabın randevu çağrılarına
Yakamozlarla verilen cevaplar…
Bir telefonun ahizesinde
‘Gel yavrum’ sözcükleri
Uzar uzar hıçkırıklarım
Sensizlik çok acı anacığım
İki ucu belirsiz koridorda
Ruhsuz soğuk taşlar…
Aciz dizlerimin terlerinden
Paçalarım ıslanır yavaş yavaş
Ayrılığın azap bedelinde
Ablukaya alınan damarlarım
Ve heyecan belirtileri…

Gurbetin hain tuzağında
Yürüdüğüm merdivenler bitmedi
Son basamak sevdası
Epey büyüdü içimde…
Sensizlik çok acı anacığım
Buz kesilen zeminin kayganlığında
Yalpalıyorum
Bir sağa
Bir sola
İki kanadın kırık
Rüzgârın artan şiddetinden
Duvarları öpüyor yanaklarım
Ayrılığın azap bedelinde
Dehşet dalgaları dolandı
Kemerimin izdüşümüne
Bağrım yanık…

Ayrılığın azap bedelinde
Bileğime geçirilen yorgunluk
Sıkıştırır korkularımı…
Sensizlik çok acı anacığım
Beynimde hasret dolu bir tel
Düğümlenmiş enikonu…
Söylenen kavuşma türküleri
Hangi diyarlarda çalınır
Atmosferin neresinde
Adres okunmuyor; karışık
Bir büyütecin kavisli yüzeyinde…

Ayrılığın azap bedelinde
Vücudumda amansız pençeler
Ayağıma takılan prangalar
En tanınmaz diyarların vadilerinde
Geçit vermez ağaç gövdeleri
Setler inşa etmiş önümde
Haşin visal kapılarında
Anahtarsız kilitler…
Bir pencerenin paslı demirlerinden
Sarmaşıklar delemiyor perdeyi
Tel örgüler sarmış masallarımı
‘Nasıl geleyim ana? ’…

Kopardığım takvim yaprakları
Sehpalar boyu yığılmış önüme
Alnımın artan kırışıklarında
Sızılı bir mühür
Ve eğri büğrü kaygı izleri…
Tüm çözümler uçurum
Efkârlı omuzlarımda
Ayrılığın azap bedeli…
Bir beklenti tünelinde
Dilsiz feryatlarım
Akar sessizce:
‘Sensizlik çok acı anacığım’
‘Sensizlik çok acı’…