Ayrılığın ardında kalanlar

gün sevdayla dolardı içime
nazlı nazlı
o güzel sevda
o güzel kız
o güzel gençliğim
savurunca kendini sokaklara
türküydü dilime düşen
utangaç bölünürdü gözleri
öpsem kuruyacaktı
bütün şehir bilirdi
köşelerde kimi gözlediğim
ben aşka yenildim

şeytan yüzünü gösterir
hayaller umutlar sevinçler kayıp
kalbimin yanlışlarında
kararıp gitti beyaz sayfalar
hayat bağışlamaz seni
ahlar düşer dilime
ve ahlar her renkte tutar

bedenim ceset olmuş susar
intihar buğusundayım
ihanetler yanlızlıklığımı basar
bir gün karanlığında sen kalacaksın
ve sen alıp gideceksin silahlarını
dağlar susacak
ve ben koparırım
bu zulüm ve acıyı bedenimden

ey yanlızlığı öpen kalbim
sol yanım yaralı kuş
gülümezsin yüzüme ukala bakışlarla
düşlerimin kararan sayfalarında
gülemezsin paramparça kırılmalarıma
belki utanmayi öğreneceksin
ayağın kaydığında
nedenini soracak yüzün kalmamıştır
bir nedeni vardır elbet

ayrılığın ardındaki
sürgitsin kaypaklığın ve oynaşmaların
sızlamaz yüreğim aldatmaların kıyısında
öcüm alınır hesabim sorulur
herkes er geç
kendi kirliliğinde boğulur
bu çelme bana ders olur