Ayrılığın Adı Şiiri - Hikmet Uçar

Ayrılığın adı ölümün yanına yazılırdı biliyorsun.
Ölüm ayrılık,Ayrılık ölüm oluyordu kitabımız da.
Meçhul’du Sevdalar,mahçup yaşanırdı aşklar.
Dokunmak yasaktı sevgiliye
Üzmek haram,Ayrılmak yasaktı.
Ama sevdayı ölümüne yaşamak vardı hayatımız da.
Hiç ayrılmamak,ya da hiç ölmemek.
Şiirler yazılırdı aşklara,
İlham olurdu sevdalar Yılmaz Erdoğan’a,
Ayrılıklar hep bana kısmet olurdu,bir de Ahmet Selçuk İlkan’a,
Hasretler ölüm olurdu Ahmet Kaya’ya,
Ve ölüm apacık çıkardı ortaya…
Aşk,Ayrılık ve ölüm inadına yazılırdı yan yana,
Ve bu zincir ne de yakışırdı Uğur Arslan’a..
Aşk Ayrılık,Ayrılık Ölüm,Ölüm ise Deniz Gezmiş olurdu.
Dedim ya;
Ayrılığın adı ölümün yanına yazılırdı bizim zamanımız da…
Sevda Mecnun oluyordu,
Ayrılık Leyla,hayat ise bir çöl…
Başından beri diyorum ya!
Ayrılığın adı ölümün yanına yazılırdı.
Ölüm Ayrılık,Ayrılık Ölüm oluyordu,
Ve bu benden daha çok,
Yılmaz Güney’e yakışıyordu…