Biz gündüzlerimizi yaşayarak geceye sakladık,
gözümüzle gördüğümüzün rüyası olsun diye...
Hadi çıksın birkaç kişi daha sildirsin bu kenti benden, nelerim yok ki bu şehirde, öncelikle senin ayak izlerin sonra benim gözyaşlarım ki asfaltta hâlâ üzüm karası gibi parlamakta...
Biz tutkularımızı birleştirirken, elde etmek istediğimiz tek şey vardı, sadece el ele olduğumuz zamanlarda mutluluğumuzun heyecanı sonsuz olmalıydı...
Yarıldı karıncanın ayakları akşamın voltasında, yarıldı ayaklarım akşamın voltasında, acısı benliğime düştü, sevdanın demekten vaz geçerek, bedenimin derken, hayat bu hep ıskaladıklarımızla yarıldı tabanlarımız, hep ıskalandıklarımızca yüreğimiz yarıldıkça gömüldük akşamın voltasına ve hep bir döngü oldu ki hâlâ vaz geçemedik yaşamaktan...
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
