yapayalnız düşüyorum şafağa
kaldırımlarda insan sürüleri
bir ip atılmamış boynuma
beni bıçaklar ayrılık ölüleri
bana acıyı anlatan şehir
asfaltları yamalı
hangi yüze baksam ölü tadı
beni yalnızlığa koyan şehir
bir adım
bir adım daha
ve adımlar
nereye kadar gider
bu kuyruk acısı
ve ihanetler taşıyan
ve açlığı
ve işsizliği
ve seni taşıyan bu şehir
ne kadar güldürür kendini
sağnak yağan yağmur
heyelanlar taşıyor gözlerime
bana ayrılığı anlatan şehir
ne istersem vermez
bir umut katlıamcısı
evet sevipte alamadım
yırtıp gitmek ister kefenini düş ölüleri
bana yalnızlığı anlatan şehir
mundar akşamalara koşarım
beynime sürülerle düşüyor evam
kopmaz saplantılar
ayyaş doldururum içime zamanı
bana ayrılığı anlatan şehir
kimse tanımaz beni
yüzümde yara orduları
her gece kendini doğurur
ayrılıklarda bilenmiş kin
yenilgilerin bende kalan yanı
işte bilgisayar çağı
düştü bir kere ateş içime
ne etsem yakar
dinlemez yüreğin sözünü
eski yaradır
kendini kaybedersin
bir sen birde kaldırımlar
birde kapanmaz yara kalır
bunu yaşamadan bilemezsin
............................................
15 01 2007
Okan KurdoğluKayıt Tarihi : 15.1.2007 11:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)