Ayrılığa Sürgün Yaşamak

Bir günün özlemindeyse kor ateşte yanmak,
Gözyaşları içinde kül olmuş yüreğim.
Seldalısına ve sevdasına intizardaysa bu beden,
Eşkıya nın çatık kaşlarında gömülmüştür yüreğim.
Ayrılığı bile yaşamışsam, yaralı güvercinin kanatlarında
“”özgürce…””
Ayrılığın kafesinde sürgündür yüreğim.
Yaşamım bir çift “güzel gözün” derinliğindeyse
ve çırpındıkça batıyorsam…

İşte o zaman; Yüreğim

Ya aşka sevdalıdır,

Ya da aşka “sürgün…”