Ayrıldık o limandan. gittikçe uzaklaştın

Ayrılık; yaprak yaprak uçuşmakta rüzgarla,
Yaprak yaprak savrulmakta zaman.
Rengarenk sarı kırmızı gazeller,dalında kurumuş güller
Itırsız ayaz kokmada buralar...
Limanda son kalanlar, bir iki gemi ve beyaz birer gölge gemiciler.
Issız dönülmemiş, adalarda yolcu; bekler gemiyi...
Kuşlarda terketmişti buraları sen gittiğin gün.

Hangi gündü saat kaçtı?
Artık ne önemi var ki bildiğim halâ dönmediğin bekleyene...
Sevgililer, hergün bir yerlerde kavuşmada.
Raylarında hayatın, hep bilinmeyene yolculuklarda
Eskilere ya da yeni hayatlara...
Trenler de söz birliği etmişçesine, hergün bir ayırıp bir kavuşturuyor.
İzin kalmış bir kaç yerde, silik bir kaç fotoğraf.
Niran koymuştum aşkın adını anladın mı şimdi, neden?

Dayanılmaz; yakıcı bir sızı, alev alev...
Ateşten gömlekmiş ya,
Yalnız sen, mazide sen, atide sen.
Ağlıyor seneler, aylar günler her dakika...
Nedenlerim, nasıllarım bir kelepçe yüreğimde,
Issız gidilmemiş adalarda yolcu; bekler gemileri
Limanda bir iki beyaz gölge, bir kaç renkli ışık geceleri...
Mazide ben, atide sen, bırakıp gittiğinden beri,
Azap kuyusunda susuz boğulmaktayım;
Zehirlerken ayrılığın, hasretin dayanılmaz...

9/Aralık/2009/Bodrum