Gece,
gülümseyerek tuttu elimden,
Şehrin masum yüzünü seyrettik.
Saatlerce,
Sessizliğin gözlerinden...
Sürgüne gönderilen Gün,
Şafakları mı bekler!
En sevdiğim şarkıyı söylerken,
Yine aklımda sen!
Dolaştık sokaklarda serserice,
Belime doladı kolunu serseri gece,
Gülüştük yol boyu, sabahlara kadar.
Sürgünden dönen Gün Aydı,
Ve biz,
Seninle bu kez sonsuza dek,
Ayrıldık...!
Kayıt Tarihi : 21.5.2023 18:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şiirler Şehrim](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/05/21/ayrildik-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!