Şafaklar sarmadan dağları,
Işıklarla sular tutuşmadan,
Artık bir kahkaha gibi gülmeyeceğim.
Arkamda boş sokaklar gibi bırakarak,
Göğsümü verip tuzlu ıslak rüzgara,
Tükürdüm son kahkahama seni ağlatarak.
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
