Ayrıldığın Adam Şiiri - İlker Gezer

Şafaklar sarmadan dağları,
Işıklarla sular tutuşmadan,
Artık bir kahkaha gibi gülmeyeceğim.

Arkamda boş sokaklar gibi bırakarak,
Göğsümü verip tuzlu ıslak rüzgara,
Tükürdüm son kahkahama seni ağlatarak.

Sarı,ince sesli ama balık etli,
Bir dalga geçti gözlerimden,
Bir damla ışık bırakarak.
Ve ilk defa olduğu yerden uzak kalacak.

Bu günlerde boş sokaklara bakıyorum,
Senin işitmeyeceğin şarkıları söyleyerek.
Şiir tadındaki sokakların yollarında,
Ayrıldığın yerde,seni özleyerek.

Ve ben şimdi düşünürken seni,
Yaralarımız acıyabilir.
Ve artık bir daha;
Ne kar,ne rüzgar,ne de gece.

Ve ben...Ayrıldığın adam,
Ne yarın,ne dün,ne bu akşam,
Seni sevmekten başka birşey yapamam.