Gecenin yoğun karanlığı
odamı aydınlatan sigaram
gözlerime geçit vermiyor
ayrıldığımız o an.
Ruhuma dokunuyordu elin,
Gururum yol veriyor yüreğime
oysa ben ölmek üzereyim.
ayrıldığımız o an.
Yine dem vurdu yüreğime,
hiç bitmeyecek bu gece
Zihnim bulanık,
Ayrıldığımız o an.
Dizlerim yara bere, duygularım kadar.
Bu gün, seni benden alacak.
Şafak sökene kadar.
yüreğim ellerinde tutsak, yalan!
Ayrıldığımız o an.
Bu an yalan, bu dünya yalan.
Can veren var! bir can alan.
Veren bir canı, alır mı hiç cananını.
kaderden ötesi yok!
Ayrıldığımız o an.
Mehmet Can Kalyoncuoğlu
Kayıt Tarihi : 19.6.2023 16:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!