Onca söylenecek sözlerimi
kestim dilimden,
susmayı diktim sessizlikten,
gönül evimi kana buladın derinden,
efkarımı atamıyorum kalbimden,
kızıl karanlığa saklandım ihanetlerinden.
öfkem diner elbet yarın veya bu günden
susuyor sanma sakın gönülden,
gitti bil,öldü bil senden..
susmayı diktim sessizlikten,
yarayı bereyi silmeselerde olur yüreğimden.
yakarım anıları kökünden,
külünden tek ümit doğmaz ebediyen..
konuşacak sanma sakın yeniden..
çıktı bil,kayıp bil ömründen..
Onca verceğin mutluluğu
çaldın ya hani kaderimden
susmayı diktim sessizlikten,,
vurdunya hançeri en güvendiğim yerden
sökmeden alacaklar artık
kalbimi bu bedenden..
sessizlikte gider bir gün, belki de bu gün,
benimle toprak ananın göğsünden..
ayrıldı artık ömrümüz, aşkın mahşerinden..!
21.10.2014
Vicdan ŞimşekKayıt Tarihi : 22.10.2014 19:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!