Mesafeler, altüst olmadan
Meksefe henüz riyaya dolmadan
Uçkunun zirvedeyken, ismin dorukta!
Ayrılalım diyorum, ya sen ne dersin?
İflah molasına düştüm, ben köhne bir korulukta
Doksan dokuzu çekip hep, yüze varanda yoruldukta
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
