Ayrık otu nizamsız nefs gibidir!

!

Bilir misin sen
Ayrık otu neden hiç sevilmez
Ona sevgi hasredilmez, şefkat gösterilmez halde yeşermez

Onu görmemek adına
Vakfedilen gayretler tükenmez
Torak dahi bunun yüzünden bazen sevilmez suda verilmez

O kadar sırnaşıktır ki
Hadsizliğin kıvamında rakipsizdir
Davranış bozukluğunda çok ahenksizdir, lakin çok etkindir

Nerede olsa kendine
Muhakkak bir yer edinmeyi bilendir
Sökülüp atılmasına aldırış etmeyen divanedir, hilkatiyledir

Marazlık için adrestir
Bir anlamda nefs gibi şedit sefildir
Adaptan nasipsiz, halden gailesiz, kalpten silik bir yelişliktir

Mümbit toprakların
Bereket âşıklarınız fevkalade hasmıdır
Bir ince hastalık misali sessiz kurutan, hal bırakmayan fevridir

Kontrolsüz heyecanın
Yaşamak adına azmin serencamıdır
Yılgınlık, yorgunluk hali ondan çok uzaktır her vakit yol alandır

İklimlere taş çıkartan
Mevsimlerin tarihini yazan hazandır
Varlık adına her ne kadar gayret gösterse de hiç anlaşılmayandır

Çünkü haddi aşandır
Marazlık için adeta vardır, bühtandır
Hasislikle anlamlı yaşayandır, kendiyle barışık olmayan varlıktır

Rahmetin sağanağında
Bereketi kurutandır, adıyla müsemmadır
Hak adına hakkı olmasına rağmen toprağın verimliliğini giderendir

İnsan kimliğinden arîdir
Zira her şey ona amade iken o sefildir
Silik duvarlar gibidir, kurşunilikte fevridir, filizleri titreten tizdir

Nizamsız nefs gibidir
Bilmesine rağmen haktan nasipsizdir
İrade olmaz ise ayrık otu, beşer kimliğinde fevkalade talihsizliktir