AYRI KALDIM NEYLEYİM
Yaban eller dost kadrinden bilmiyor
Ağlarım, sızlarım derdim dinmiyor,
Deli, divaneyim aklım ermiyor
Yârim dosttan ayrı kaldım neyleyim.
Yaban eller Kaf dağının ardı mı?
Emr-i İlahi’den yazgı bahtı mı?
Evliya, erenler, kâmil ahtı mı?
Eşten dosttan ayrı kaldım neyleyim.
Bu yazıyı bize yazan kalem mi?
Yazıp ta resmeden asıl âlem mi?
Şahikalar üzre aşkta kıdem mi?
Seyit dosttan ayrı kaldım neyleyim.
Döve, döve morlar indi bağrıma
Günüm geçti işler kaldı yarına,
Âlem eşlik eder ahu zarıma
Muhsin dosttan ayrı kaldım neyleyim.
Baykuşlar mı kondu tütmez bacama
Ortak arar oldum elem acıma,
Ölümden betermiş yetti canıma
Bayram dosttan ayrı kaldım neyleyim.
Ruh u vücut ateşlerde pür yandım
Bilinmez kazancı, zararda kaldım;
Ehli-i gönül dilden bir selam aldım
İhvan dosttan ayrı kaldım neyleyim.
Hizmet ile sahabeye benzemek
Gökte yıldız gibi devran izlemek,
Karanlıklar gibi suçu gizlemek
Veli dosttan ayrı kaldım neyleyim.
Kader hızlı Ali Baba takipte
Başa gelirimiş varsa nasipte,
Bildirek arzuhal her gün yazıp ta
Mürşit dosttan ayrı kaldım neyleyim.
AŞİNA ALİ BABA
27.03.2006 YÜKSEKOVA
Kayıt Tarihi : 9.2.2009 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İşte bu ayrılığa sizler ne ad koyarsanız koyun.Bu ayrılık hiç bir ayrılığa benzemiyor.Gurbetin içinde gurbet acısı....... 'BENİ MÜRŞİDİMİN AYAK UCUNA GÖMÜN'
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!