Ayrı Aynı Olmak Zamanı Şiiri - Dursun Öz ...

ayrı-aynı olmak

nadasa bırakılan çorak toprağın çığlığı
kuruyan ırmak ve göllerde yankılanıyor
o rüzgar kanatlı beyaz atların kişnemesi
o geceyi yırtan gök gürültüsüne karışıyor
ve tek nefeslik hava, yaşam kaynağımız su
ayrı inleyen toprak ana-diyet istiyor, yeniden

ilk gece cemre düştü, ay sallandı, düştük yola
uykuda korkulu bir rüya gördüm, verdik mola
terledim, sırılsıklam, düşü unuttum, hayır ola!

mevsim kıştı-ayak üşüdü-demir karyola
ilk seherde, tan çiçeği açmadan daha
iyi bir dilekle-selam verdik sağa sola

ve kurbanlık sürü değiliz
gün, seferberlik günü
uğurlar ola, ey canlar
haydi, uğurlar ola!..

sınıfına ihanet eden, o kafeste keklik
ben bu zor yolda, şunu öğrendim-ilk
‘avcı aslan kuyruğu olmaktansa-asla
serçe başı olmayı yeğlerim’ pekala

biliyor musunuz? biz çok güçlüyüz
bizim hayal gücümüz, çok büyük
bunun için, korkuyorlar bizden
çünkü biriz-mazlumuz-haklıyız

bu deneyimi asla unutmayınız
ve biz ki; çok renkli insanlarız
o göz yaşlarımızın rengi tektir
ayrı-gayrı olsakta, biz aynıyız.

dursun özden