Aynur Durmuş Şiirleri - Şair Aynur Durmuş

Hiç birşey söylemeden ,
Öylece çıkıp geri dönmemek üzere ,
gitmek istiyorum...
Taş beton !
Gökdelen binalarınız sizin olsun.
Küçük tahta bir göz oda..

Buz tutmuş parmaklarını
Ellerini titreyen avuçlarını
Alırken dünyama kollarını
Söylemem kimseye adını

Ah o kaçık kaçık bakışlarını

Küflü bir akşamın çekildi güneş ..
Garip yetim çocuk gibi büktü boynunu dağlar ,
Kır papatyalarına çiğ düştü kanlıdır o yağışlar,
Çimlere yaslandılar ince narin baldır saplar ,
Soyulduk habersizce görünüyor taş yollar ,
Elde bir hayat bomboş kaldı tüm sokaklar ..

Düşme düşer' de sızlarsın
Şaşma şaşırıp 'ta kalırsın
Kanma söze gafil avlanırsın
Söz irfan'da devran ararsın

Yapmaz sonra yanılırsın

Aynalara mutluluk sözüm var
Benimde bir bütün olasım var
Sevgiyle dolup taşasım var
Çakallarla dans edesim var

Şimdiden olmalı gözüm var

Kalbimi dinliyorum şu aralar
Ilık bir yaz akşamı can buralar
Gündüz güneş gece ay yollar
Sayar durarım yıldız şu aralar

Kalbimi dinliyorum şu aralar

Hiç bir şeyin tadı yok
Herşey rutin adı yok
Soran yok gelen yok
Şu aşkımızın adı yok

Seni yok beni yok

Her gün bir yıldız kayıyor
Sahipsiz bir mezar gibi
Şu gönlüm dolup taşıyor
Şu karşı ki dağlar gibi

Her akşam güneş batıyor

Olgunlaştıkça kimsenin ne dediği ,
Ne yaptığı umurunda bile olmuyor,
Kendi dünyana çekiliyorsun sessizce,
Kitaplar dostun Sokaklardaki tüm kediler, köpekler kardeşin oluyor varya ....
Yüreğine gökyüzünü serpiştiriyorsun,
Avuçlarına en güzel umutlar ekip ekip..

Bugün nefes aldığım için şükürler olsun
Bugün sağlıklı olduğum için şükürler olsun
Bugün ben yaparım duygusuyla aşk olsun
Mutluluk sevmek kadar hep içimizde dursun

Bugün uyanabildiğim için şükürler olsun