Aynur Durmuş Şiirleri - Şair Aynur Durmuş

Yokluğun koymuyor artık o kadar
Üşümüyorum bile iliklerime kadar
Yüreğim bile hasret ellerime kadar
Seni beklemiyorum sabaha kadar

Nefesim daralmıyor artık o kadar

Seni bir ben,
Birde yaradan bilmeli,
Herşeyden gidiyordum da
Bir senden gidemiyorum.
Bilmiyorum aslı neydi?
Sancılı yağmurların

Ey Ulvi kalbinden coşan adam
Çölde susuz dahi kalsam
Yağmur gibi damla damla alsam
Bulutlar dağılırken baksam
Yıldızları sunsam ve seni bulsam
Gökyüzü sen

Ay doğdu gecelerime
Adın dilimde kekeme
Başlarım titremeye
Seni görünce seni

Güneşi pencereme

Küçücük pencerelerin
Arkasında kocaman dünya
Ufalmış kapakları yarı uykuda
Sis olmuş heryer ayaz
Üşüyorum görünüyor memleket
Parmaklarım kalp çiziyor

Seni seviyorum bağıra bağıra içimden
Dudakların akıyor bak bedenimden
Sevginin gücü akıyorsa alınterimden
Bunu yazdım tarihe aşk şiirimden

Seni seviyorum güzel kız
Saçların sırat köprüsü
Gülüşün cennet gibi
Gözlerin şiir olur yazana

Seni seviyorum güzel kız

Sen istedin ayrığı yare
Delirmen nede çare
Saldın ya yad ellere
Başın devşir nede çare

Sen istedin ayrılığı yare

Seni yaşıyorum ,sensizde.
Gelen sen ırak sen ..
Sabah kalkıyorum ya ,
Penceremde güneş sen ,
Gecemi aydınlatan ay sen,
Duvarlarım boydan boya ,

Susmadım ,seni yazdım her satıra
Açıpta okumadın ne diyeyim sana
Konuşamadığımız ne varsa bak
Hepsi sıralanmış beyaz kağıda

Bazen İç çektik ,bazen keşkelerle