Aynı yerde değilsin. Şiiri - Navruz Kaplan

Aradım yılarca yüreğim kalmış sende
Düşürmüş sandım aradım yolda evde
Çok istedim unutmak olmadı arıyorum
Aynı yerde değilsin tükendi bende nefes

İçim bir hoş oluyor senin adın gelince
Unutma ki az değil tam otuz yıl geçti
Sen kolay unutun bana çok zor geliyor
Benimle olmuşsun yapışmış sökülmüyor

Yüreüim tutuşuyor bazan isiyan ediyor
Sevda mı bu kın mı bu yakamı bırakmıyor
Gece gündüz ağladım bana dur demedi ki
Çok şey bıraktı bende bitmedi bitmez ki bu

Sağ yanımda yatarken sen geldin aklıma
Gece geç vakıt seni sardığımı unutmam
Navruz sordu kendine geceler şahit bana
Seviliyordum o zaman şimdi bana ne oldu

Sevda nasıl şey bilmem bana sen öğretin
Güzel geçen günleri sen bana zehir etin
Sana kızmıyorum ki bu bana bir zülümdür
Navruz neleri çekmiş sen çektir ki azalsın