Aynı Yalnızlığın İçinde Şiiri - İrfan Kaya

Tanışıklığımız bir intikamın sonbaharına rastlar
bir rüyanın yorumuna
hemen sonrası gökyüzünde sarı beyaz parıltı
belki de bize öyle gelmişti
anlık düşüşün içinde
çiçekler uçmayı öğrenmişti
biz aşık olmayı

Sevda karar verilen bir şey değil ki
bakmışsın her yerine bulaşmış
gözlerin hep aynı renkleri görmeye alışmış
dışarıda acayip rüzgar, inceden biraz yağmur
soğuğa kafa tutan gençliğin orta yerinden ateş fışkırmış

Can sıkıcı rutin deyip çıkalım işin içinden
ayrılığın sebebi neticesi ve daha neyi varsa
ruhumuzu boğarcasına bu suda
nafile yüreğimizi de defalarca yıkamak
çıkmıyor çıkmayacak kara sevda

Hatırlasana intihar griliği vardı havada
karanlığın ışığı şişeye sıkıştırması gibiydi
yalnızlık nefesleri rehin almıştı hani
ve sonunda kelimelerin üzerine çizgi çekilmişti
kanatlarında ölüme meyilli soğuk rüzgarla
martının yağmurlu buluta uçması gibiydi kaçışım
şimdi ikimizin eksikliği, bir karışım
tek avuntu bu işte
aynı yalnızlığın içindeyiz halâ.