Aynı sokaktan çıktım yola
Bir kaç merdiven yukarda
Hayat yeni başlamıştı
Yine aynı ıslık gibi kuş sesleri
Aynı sokaktan çıktım yola
Bir bahar sabahı
Issız sokaklara bir tütün yaktım
Zaten her şey kirliydi havayı da ben hallettim
Bir kaç adım attım sessizliğe doğru
Güneş sanki sokaklara değil
Güneş inadına adımlarıma vuruyordu
Şehrin sokakları eskisi gibi değil
Biz nerden geldiğimizi biliriz
Nereye gideceğimiz de aşikar zaten
Yürüyorum ilk boyun eğişim
Bu kadercilik değil ilk yenilişim
Saatim en nefret ettiğimsin
Akrep yelkovanı hayrına mı kovalar
Zaman geçer günler hızlanır ömür biter
Ve ben aynı sokaktan çıkarım yola
Bir bahçe görürüm kırmızı güllerle kaplı
Hayatın zarifliği bu bu dünyaya fazlasın
Bir de burdan gör der dünyayı
İçinde kin ve bayağı nefret kaplı
Gece bütün karanlığıyla indi şehre
Bende çok aydınlık değildim
Galiba gece bahanem oldu
Bu saatler neyin kavgasıydı
Aynı sokak diyorum işte
Her şeye şahit olur bu sokak
Acıya hüzne kedere
Bir çocuğun ilk gözyaşına
Ve ben bu sokaktan çıkarım yola
Hiç bakmadan arkama, yürürüm sessizliğe
Nerde olduğumu sakın sorma
Ya bu sokaktayım ya da terkedilmişim sensizliğe
Yıldırım Batuhan
Kayıt Tarihi : 1.10.2018 02:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!