Aynı Kareye Sığmaz Gölgelerimiz

AYNI KAREYE DAHİ SIĞMAZ GÖLGELERİMİZ

Akreple yelkovanın yan yana gelişleri kadar olamayız seninle
Aynı caddelerde yürümez
Aynı sokaklarda kesişmez yollarımız

O kadar ayrıdır ki dünyalarımız seninle
Aynı kareye dahi sığmaz gölgelerimiz
Ayak izlerimiz dahi kaldırımlarda ayrı ayrı

Elimi uzatırım. Hüzünlü şarkılar ve acılara ortak bir yaşamın içinden
Elimi uzatırım. Akşam üstleri vapura koşarken sen
Elimi uzatırım. Dönüp bakarsın
Bakarsın. Gözlerinde sadece sana yakışan ela bir bakışın denizle oynaşması
Benimse yanına gelemeyişimden hüznüm titrer

Ben geceleri severim, senin sabahların var
Benim vurgunluğum siyaha ve karanlığa
Sen, sabahın ilk ışıklarını beklersin yusufçuk kuşlarıyla uyanmak için
Ben ışıklarını söndürmüş karanlık yollardan geçerim
Sen turuncu akşamların gölgelediği yollardan

Soğuk yataklara girer
Karanlık ve derin uykularda beyaz rüyalar görmeyi umut ederim
Senin odandaki duvarların gölgelerine dahi korku girmez

Senin gelmeyişindendir, kimsenin görmediği ıslaklığın kirpiklerime yapışması
Senin gelmeyişindendir, bir ağaç gibi çürüyüşüm
Çürürüm. Koca ormanda fark edilmeyen tek bir ağaç gibi

O kadar ayrıdır ki dünyalarımız seninle
Aynı kareye dahi sığmaz gölgelerimiz
Ayak izlerimiz dahi kaldırımlarda ayrı ayrı