Sessizliğin kocaman zincir vurulu kapılarını kırıp avaz avaz bağırdık.
Bu zincirler neden var diye sormadık.
Tüm meltemleri firtınaya çevirip varımızı yoğumuzu, göz göre göre toza buladık.
Sakinlik neden güzel diye hiç bakmadık.
Her şeyi gizleyen karanlıkları sevip, ona tupsüz dalışlar yaptık.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim