Aynı Ezgide Hasbihâl Şiiri - Devran Demir

AYNI EZGİDE HASBİHÂL

Serap Hoca:

Seni ben
Uzak bir sahil kasabasında,
Rüzgâra verdiğin yüzün
Ve dönük sırtınla bıraktım denize.

Devran Demir:

Öyle mahzundu ki duruşun
Kıyamadım bozmaya
Sessizce baktım sana uzaktan...
Ve ağladım verdiğin hüzne...

Serap Hoca:

Şimdi
Yitip giden zamanın ardından
Kürek çekiyorum gençliğimle
Ve dalgaları arıyorum gözyaşımla;
Yoksun…

Devran Demir:

Belki bir daha hiç olmayacaksın
Ama o buruk resmin
Bil ki. hep yaşayacak,
Gizli bir yarayı taşır gibi
Kalbimde...

Serap Hoca:

Hatırlar mısın,
Nasıl da özlemli bakardı gözlerimiz; .
Hatırlar mısın,
Nasıl da sancılara gebeydi yüreğimiz
Ve sen
Çocuklar gibi şen şakraktın...

Devran Demir:

Dün sahil boyu baktım izlerine,
Dalgaların kırık sesinde aradım sesini.
Kumların üstünde ayak izlerini
Bekledim çaresizce.
Yoktun...

(2008)