05.12.1979 / İstanbul
Unutulmuş,
Haritalarda adı silinmiş bir ülke gibi duruyorum kendi içimde.
Bazen terk edilmenin soğukluğu çöker üzerime,
bazen de kimsenin el sürmeye cesaret edemediği bir karanlık gibi
kendi sessizliğimi saklıyorum.
İçimde yollar var, yürüyeni olmayan.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Sadece anlaşılamamakdan doğan yalnızlık ve terkedilmişlik.
Suçmuş cezamı, afmi idammi
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta