Topraktan geldik toprağa doğru gideriz
Dünyalıklar ile dolmuş taşmış gönül heybemiz
Gönüller kırık vicdanlar suskun.
Hepimiz aynı dünyalarda ama apayrı yerlerdeyiz.
İnsanoğlu sanki anasından aç gözlü doğdu,
Unuttu fakiri,tüyü bitmemiş yetimi ziyankar oldu
Sîneler garip yürekler küskün
Yer gök feryad ile mazlumun ahı ile doldu.
Kime niyet kime kısmet dedik her önümüze gelene
Bir gün olsun hakkıyla şükredemedik bize can verene
Sanki diller lâl dudaklar dargın,
Neden nankör olduk ki bunca güzelliği önümüze serene.
Kayıt Tarihi : 6.3.2022 03:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!