Aynı acıyı derinden hissedip yalnızlaşıyorsun.
Geceleri uykusuzluklar vardır sendede kimbilir.
Huzursuz uyandığın günler kahve içerken dalıp gitmelerin, sıcak içten doğal bir sevgiye sevgiliye özlemdir...
Hani o gülse bir dünya olacaktır. Tatlı bir söz kanatlandıracaktır. Bir bakışı yetecektir gününü güzel geçirmene. İçinde donmuş buz kesmiş yanını ateşleyecektir. Böyle sahipsiz kimsesiz sanmayacaksındır kendini, yastığının sol tarafı dolacaktır hayaliyle...
Kim bilir belkide aynı anda ayrı şehirlerde isyanınızı haykırıyorsunuzdur...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta