Aynı Şiiri - Neyyir Arıbaş

Geçmiyor günlerim
Hep aynı günde gibiyim
Her gün görüyorum bu yerleri
Yüzler aynı, insanlar aynı
O yatakta yatıyorum hep yalnız
Aynı yatakta görüyorum rüyaları, hep aynı
Dört katın merdivenlerini çıkıyorum
Basamakları aynı.

Geçiyor ayak bileklerime kalın demir halka
Hapishanede yaşıyor gibiyim
Her gün çekiyorum bu zincirleri
Prangalar aynı, parmaklıklar aynı
Koğuşta sabahlıyorum gece yalnız
Yaşamın tekdüzeliği hep aynı
Dört duvar arasında dolaşıyorum
Bekleyen gardiyan aynı.