/sil aynadan gözlerini ya da bırak silme, kalsın öyle/
uzun vedalar gibi kıvrılıp giden saçının teli, dururken gözümün önünde
kulağım, öldürülmüş duvar gibi örülmüş, kapı ardından gelecek sesinde
mevsimim buz tutar, dudaklarını boyarken nefesin düşmezse üzerime
ağlarım, yüzümü kaplayan ıssız bir buhardır, benim gözyaşlarım.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
belki sevdadan
belki nazardan kimbilir
kırılıp bin parça olunca
hani ayrılık acısı da
kalır ardındaki sırda..
....Güne şiirle başladım sayenizde, teşekkürlerimle..
En emin yerde olmak ...
Fırtınası dinmeyen yaryüzündeki tek nefese sığınaktır aslında...
Güzeldi...
T e b r i k l e r...
Bu şiir ile ilgili 102 tane yorum bulunmakta