Aynanın Çığlıkları Şiiri - Elif Şebnem Akal

1)

ve saatlerce kırıldı ayna
kelbaşa şimsir tarak duvar göründü

2)

kırıldı
bir uğuldadı önce
ve parçalara ayrıldı
düşü yok, özlemsiz yarın olmamak adına
pusu aydınlık-mış gibi sunmamak maksadına
intihar etti ayna
çığlık çığlığaydı her yer
ç ı ğ l ı k ç ı ğ l ı ğ a
kimbilir kaç uyuyan vardı o yok olduğunda

3)

ve saatlarce sürdü
kendini kurban edişi
maksat herkes bilsindi
arkasında durur-muş gibi yapan o bencil
duvarın niyetini
dost yüzlü düşmanının sinsi sessizliğini
haykırdı kustu ayna
parçaladı gövdesini
bu deli amaç uğruna

4)

ben saatlerce ağladım
parçalarını toplarken
oysa nasıl mutluydu o
elimde can çekişirken
yaralı gülümsüyordu yüzlerce yüz halinde gözlerime bakarken
bin duvara bedeldi
ayna sır verdi gitti
susma, sakın susturtma umudunun sesini

5)

ve onun hikayesini okuyanlar anlasın
her yanınız dört duvar
biri sizi uyarsın
peki daha ne kadar
kel başa şimşir tarak astığınız resimler
yetim kalmış ruhunuzu
sığıntı yüreğinizi arkasına saklasın?

6)

çığlık çığlığaydı her yer
ve herkes kapı duvar

bu hayat böyle işte
aynalar haykırırken
körler ile sağırlar birbirini ağırlar