İlk defa bu kadar çaresiz kalışımı izledim aynada,
Gözlerimden biri ateş,diğeri su olmuş.
Dinmeyen yangınlarımı izliyorum.
Tebessümlerimin yerini yalancı bir gülümseme sarmış,
Saçlarımla birlikte dökülüyoruz...
Beğenip okumadığım kitapları bile okur oldum,
Bilim kurgu filmlerini bile sevmek istedim.
Kafam dağılsın derken,aynalar tuzbuz oldu,
Kanıyorum,kanıyoruz...
Gün geçsin isterken yıllar geçti,
Şaraplar kendiliğinden eskimiş,
Kül tablası gözyaşlarıyla dolmuş,
Ölüyorum,ölüyoruz...
Anlamak,anlatmak hiç umrumda değildi artık,
Yazıp silip duruyordum,kaderin bana yazmadığını,
Ne kadar daha kırılan bir aynaya huh diyerek ismini yazabilirdim,
Bilmiyorum!
Bitiyorum,bitiyoruz...
Kayıt Tarihi : 14.1.2018 22:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!