Ey aynalarla konuşan kadınlar,
Işığın önünden tülü kaldırın.
O iç dünyanızda konuştuğunuz,
Halkın bilmediği dili kaldırın.
*
Kargalara taş atmaya başlayın.
Limanları kuşatmaya başlayın.
Naçizane fikrimi sorarsanız,
Siz bu işe aynalardan başlayın.
*
Yağmuru, rüzgârı suyu tanıyın.
Rahat ve derin uykuyu tanıyın.
Sıyrılın korku ve endişelerden,
Hayat denen bu kurguyu tanıyın.
*
Dışınızdaki dünyayı kavrayın.
İş, eğlence, kavga uzak kalmayın.
Aynalarla böyle nereye kadar?
Uzak iç dünyanızda kaybolmayın.
*
Tarih boyu her türlü baskıların,
Yaşanan acıların korkuların,
Hesabını görmek zordur, bilirim.
Çürük çemberlere tutsak olmayın.
22.03.2003
Şahbettin UluatKayıt Tarihi : 4.12.2010 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!