Aynaların camları puslu Şiiri - İlyas Ka ...

başka bir iştiyakla hisseder aynalar
senelerden beri aranılan hakikat
senelerden beri özlenilen yüz
ne kadar da yakınmış meğer

esrarını aydınlatır ışığın her zerresi
nedense aynalar mutsuz
aynalar öfkeli
belki de öyle sanılan sıradan görüntüler

odanın duvarında her bakışta aynalar
sönmeyen ışıklarda saatler yorgun
kaç kere dirilir çehresinde kaç şekil
bazen adem gibi
bazen havaya benzeyen

camının pusuna dokunur
kan damlar sırrı yırtık aynalardan
can çekişir çehresinde kaç ruh
bazen bir cemale
bazen bir endama benzeyen

her gece üstünde titreşir
hayal dünyasından kaç gölge
yıllar öncesinden tebessüm gönderirler
aynalar bu yüzden sırlı
aynalar bu yüzden sihirli

güzelliği hiç solmaz
en hassas duyguları emzirir aynalar
ceylan gözlünün siyah saçları
terennümleri baştan çıkarır aynaları

her gün yeniden açılır çehresi
aynaların aksında öylesi
kalbinde yaşatır en şuh sevdaları
fısıldar en latif arzuları
mahmur gözlü görününce aynalarda

yüzünde hep bir çizik hep bir iz
bir kırık saz gibi ah çeker aynalar
her çivisi oynar yerinden
her parçası sarsılır
nefesiyle cennet yüzlünün

aynaların camları puslu
ince tınılar doldurur ufkunu
mazinin sürür ve gururu
koşar istikbale doğru
yeni bir şevk yeni bir heyecanla

yoktan var edilmiş bir alem
gökler kadar müjdeli aynalar
yapraklar kadar nazenin
göller kadar berrak

mevsimler değişir
biraz soğuk biraz sıcak
zamanlar üstü halden
mekanlarına inilir aynaların
ete kemiğe bürünür o vakit

gece ve gündüz
ay ve yıldız
her şey tozpembe aynalarda
kızıla boyanır baştan aşağıya güneş
dolaşır damarlarında ay
doyumsuz seyranı bitmez tükenmez

bazen bir isyan
bazen hıçkırığa benzeyen
aks eder görüntüler
aynalar hatırlatır
aynalar unutmaz

redfer