Aynalara Bakan

AYNALARA BAKAN

Aynalara bakan insan
Önce kendin kendin görür,
Yaprak yeyip ipek kusan
Önce kendin kendin örür.

Zakkum açar güzel çiçek
Zehir saçar bir örümcek
Akrebe de derler böcek
Sokar eşin, eşin ölür.

Nedir neyi bir şey bilmez
Yücelere başı ermez
Yavru doğar doğar görmez
Gözü açar kendin sürür.

Elif durur elif gibi
Alfabe A Ali gibi
Yücelerde veli gibi
Dünya alem eksen durur.

İstemez ki arzu olsun
Kese anbar o an dolsun
Ol isteğe gönül uysun
Bir emirle yanan olur.

İSMAİLOĞLU’da ağlar
Ağıtları gönül dağlar
Dostları da kara bağlar
O makamı kendin bulur.
- 05.07.1990 – Adana

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ- İstanbul