Aynalar, bakmayın yüzüme dik dik;
İşte yakalandık, kelepçelendik!
Çıktınız umulmaz anda karşıma,
Başımın tokmağı indi başıma.
Suratımda her suç bir ayrı imza,
Benmişim kendime en büyük ceza!
Ey dipsiz berraklık, ulvi mahkeme!
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Şairler sultanının şiirini yorumlamak haddaime değil elbet.
''Ey dipsiz berraklık, ulvi mahkeme!
Acı, hapsettiğin sefil gölgeme! '' gerçekten en yüce mahkeme insanın kendi vicdanı.Ödülün büyüğü de onda cezanın büyüğü de.Ruhu ş^ad olsun .sizede vesile olduğunuz için teşekkürler.
Üstadımızın bir şiirini hatırlattınız sağolun varolun. Rahmet yağmurları ile yıkansın.Şiirlerinizin bir bölümünü sayfama aktardım vakit buldukça okuyup değerlendireceğim efendim..bu notu okumadan kaydetmiş dedirtmemek için kendime bir borç bildim.selamlar saygılar.
Necip Fazıl'a teşekkürler. Nur içinde yatsın.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta