Hanginizin yüzünde var,
Bu şekilsiz kırışıklıklar,
Yahut esrarlı bakışlar.
Belki verir cevabını aynalar,
Alaycı bir gülümseme gibi,
Susarak haykırır suretleri.
Fakat bilir mi aynalar,
İçinizi, dışınız kadar.
O hiç acımadı...
O hiç sevmedi, sevilmedi...
Ne beklemeyi bildi yıllarca,
Ne de sabretmeyi...
Bu yüzden acele etti.
İçinize bakmadı bir kerecik,
Hemen gösterdi suretinizi.
Kayıt Tarihi : 17.3.2005 05:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/17/aynalar-yalan-soyler-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)