Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Şiirinizi üzülerek okudum değerli Cevat Bey... Demek çocukların mutsuzluğu bu kadar üzdü sizi ki, çocukluğunuzun anılarını attınız. İçinizdeki çocuk ne kadar duyarlı ki, mutsuz çocukları görünce kendi mutluluğundan vaz geçti...
Şair yüreğiniz dert görmesin... Güzel akşamlar diliyorum...
Yüreğine emeğine sağlık üstadım. Çocuklarımıza kendi düşlerini dahi kurmaya müsade etmeyan bizler; büyüyünce şunu olacaksın bunu olacaksın diye çocuklara kendi doğrularımızı yaşatmaya çalışırken, çocuklar kendi çocukluğunu ve düşlediği geleceğini dahi yaşama imkanı bulamıyor. Daha sonra bir karmaşa içinde robot gibi bir nesil. Adam olmayı dahi öğrenememiş mutsuz bir insan yığını . Kaleminiz daim olsun. Selam ve saygılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta