Baktığım her aynada
zamanın farklı bir kesiti duruyor.
Birinde çocuk hâlim,
gözlerinde yeni doğmuş güneş gibi umutlar,
diğerinde suskun gençliğim,
dudaklarının kenarında yarım kalmış bir gülüş.
Kimi zaman
aynadan bana eğilip bakan
o gölgeyi görüyorum;
"Sen sandığın kişi değilsin" diyor.
Korkmuyorum artık,
çünkü biliyorum
o ses, benden başka kimseye ait değil.
Camın arkasında
çatlaklar, lekeler, buğulu nefes izleri…
Hepsi hafızamın haritası gibi,
kaybolduğum, saklandığım,
ve sonunda bulduğum yerleri gösteriyor.
Anlıyorum ki
her yüz, bir başka suçun tanığı;
ve her suç,
bir başka affın kapısı.
Aynadaki yüz bana bakıyor
ve ben, ilk kez
onun gözlerinin içinden
kendimi görmeyi deniyorum.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 11.8.2025 07:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!